“Loaj ow eigen niet verneuken.”
In mijn hoofd heeft mijn oma Pelgrom deze geniale uitdrukking de wereld in geslingerd.
Ik zie het nog duidelijk voor me: Ik was een jaar of 10 en er was wat onenigheid tussen mij en een paar “beste” vriendinnen, zoals dat wel eens ging in die tijd. Mijn oma kon zich daar wel in vinden, want zij had ook regelmatig gedoe met de vriendinnen van haar kaart clubje.
Het was een warme zomermiddag en ik hielp haar met aardappels schillen. Dit deel van het koken kan ik trouwens tot op de dag van vandaag nog niet goed. Ik schil te dik volgens oma. Maar het was dit, of rozebottels plukken voor de jam en ik had een pokke pest hekel aan die prik struiken. Oma was er weer wel goed in en ze schilde snel en super dun, ondertussen bedenkelijk kijkend. Ik had niet echt het idee dat ze luisterde naar mijn klaagzang over mijn vriendinnen die me hadden laten zitten. Nadat ze een dikke aardappel, die op het hoofd van een trol leek, ontdaan had van zwarte puntjes en die vervolgens met een grote plons in de pan gooide, zei ze plotseling: “Ja, ja…kind, loaj ow eige niet verneuken.”
een zekere lading
Ik wist serieus niet wat ik hoorde! Als jong verlegen meisje kwam dit echt behoorlijk binnen. Ik had net geleerd dat het een woord was met “een zekere lading” zullen we maar zeggen. Dat dit woord uit de mond van mijn redelijk conservatieve oma kwam, hakte er toch wel behoorlijk in. De betekenis heeft ze me toch wel even uitgelegd, maar als rebelse puber maakte ik later dankbaar gebruik om het grote “ N” woord te zeggen, want oma mocht het immers ook…
Verneuk het nou niet
De daadwerkelijke betekenis er van ligt redelijk voor de hand; het was in vroegere tijden natuurlijk “not done’’ dat je je huwelijk ging consumeren voor de huwelijksnacht. Een ‘’moetje’’, daar sprak men schande van. Hier hoor ik wel eens: “verneuk het nou niet!” Dat: “’verpest het nou niet” betekent. Ik heb mijn oma’s uitspraak dan ook altijd uitgelegd als ‘’kijk uit dat een ander het niet voor je verpest” of: ‘’laat je geen oor aan naaien”. Volgens de familie aan mijn moeders kant betekent het alleen “laat je niet voor de gek houden” niet meer en niet minder.
Had ik maar een beroep moeten leren
Anyway… het zinnetje popt nogal eens op de laatste tijd en dan in de oma Pelgrom context. In mijn beleving kom ik de laatste tijd net iets te veel omstandigheden tegen die het voor me verneuken. Ja ja, we zijn flexibel, dat sowieso. En creatief. En we hebben er voor gekozen om zzp-er te zijn. En we hebben van onze hobby een beroep kunnen maken. Maar ik wist van te voren niet dat ik verneukt zou worden door een corona crisis. Ik wist niet dat ik weken bezig zou zijn met ‘’omdenken” en aanpassen. Ik wist niet dat ik voortijdig zou stoppen met een popkoor zonder vrolijk afscheids concert. Ik wist niet dat zoveel “vrije tijd” ook zo vermoeiend kon zijn. Niet dat dat betekent dat ik een andere keuze gemaakt zou hebben hoor. Ik heb eigenlijk zelden achteraf spijt van mijn beslissingen. Zorgen zijn er wel. Financiele zorgen…en daar ben ik heus niet de enige in, dat weet ik maar al te goed. Soms zeggen we gekscherend als muzikanten onder elkaar: “Hadden we maar een beroep moeten leren he?”
dit is wat ik doe
Vorige week schreef een collega een lied met daarin onder andere de tekst: “wie ben ik?” En dat zette mij per direct weer met beide benen op de grond. Dit is wat ik doe. Dit is wie ik ben. Ik maak muziek, ik vertel mijn verhaal, ik hoop mensen te inspireren, ik hoop dat mensen geraakt worden door mijn stem, door mijn beleving. Ik hoop dat ze na een theaterconcert met een ander (liefst beter!) gevoel naar buiten gaan dan dat ze er in gingen. Ik hoop dat ze zo af en toe mijn EP weten te vinden op spotify en dan tegen elkaar zeggen:” Schat, zet dat ene mooie liedje van Esther nog eens op, daar krijg ik zo’n lekker gevoel bij”.
Stick to the plan
Dussss…Ik blijf vechten voor een bestaan als muzikant. Zoals Theo (mijn producer) zei: “ stick to the plan”.
En ja…misschien werk ik over een paar maand wel bij de post of in een callcenter om bij te verdienen, zodat ik dit kan blijven doen. Omdat ik er zo van hou…met heel mijn hart. Dat is dan weer het verneukeratieve van het verhaal.